Gepubliceerd in El Pais, 16 Juni 2018.
Twee weken geleden stuurde de Europese Commissie een voorstel naar het Europees Parlement en de Raad om plastics voor eenmalig gebruik, zoals wattenstaafjes, waterflessen, rietjes enz., te verbieden met als doel de groei van de al 79.000 ton plastic dat ronddrijft in de oceaan te stoppen. Een vervelende hoeveelheid, vooral als je bedenkt dat de natuur tussen de 10 en 1000 jaar nodig heeft om plastic te af te breken. Europa probeerde mensen de afgelopen jaren meer bewust te maken over het gebruik van plastics, maar dat was niet genoeg, en er waren zwaardere maatregelen nodig.
Maar er is nog een reden waarom onze vuilnisbelten moeilijk te controleren zijn en vastzitten met ernstige hoeveelheden plastic en andere rommel: goedkopen producten van een waardeloze kwaliteit en bijna voor eenmalig gebruik. Meer en meer komen we in de verleiding om die goedkope producten te kopen, vaak geproduceerd in China en vaak gemaakt van plastic. Het kan speelgoed, eenvoudig keukengerei, elektronica, enz. zijn. Producten die we niet eens van plan waren te kopen, maar een goede verkoper, een afgedwaald verstand en een goedkope prijs deden ons beslissen ze te kopen. Helaas gaan veel van deze producten niet eens een paar maanden mee en worden ze snel weggegooid, waardoor de toch al enorme plastic afvalstapel wordt vergroot.
Ik vermoed dat iedereen zich wel een aankoop kan herinneren die op dat moment een goede deal leek, maar uiteindelijk snel stuk ging, teleurstelde en snel en belandde in de vuilnisbak. Dit is drie keer een verlies voor de wereld. Eerst werd het geproduceerd en op de markt gebracht met behulp van middelen die voor iets anders gebruikt hadden kunnen worden, daarna spendeerde we tijd en geld bij de aankoop zelf wat leidde tot boosheid en spijt toen we ontdekten dat het een slechte koop was en ten derde toen het de planeet verontreinigde op een stortplaats of erger nog ergens in onze oceanen.
Hoewel het verleidelijk kan zijn voor producenten om goedkoop materiaal te gebruiken om de prijs laag te houden, vind ik dat ze verantwoordelijk moeten zijn voor de negatieve impact die deze producten op het milieu hebben. Echter als de consumenten de verleiding om ze te kopen echter niet aankunnen, zal het echter moeilijk zijn om te voorkomen dat ze worden geproduceerd.
Daarom moeten we meer verstandige beslissingen nemen bij het kopen van dingen en rekening houden met de gevolgen voor het milieu en onze portefeuille, of er zal geen ander alternatief zijn dan onze regeringen te verzoeken om handels- en kwaliteitsproductiebarrières te stellen om te voorkomen dat die producten worden geproduceerd en verkocht. Eerlijk gezegd ben ik geen fan van protectionisme en overheidsbemoeienis, het verpest markten verpest, maar misschien is er geen andere optie dan wat we nu zien in Europa.
Geef als eerste een reactie